Radzę przeczytać książkę, chociaż nie widziałem filmu sądzę że książka lepiej oddaje postać de Merteuil. Nie wiem dlaczego mówisz że wzbudzała Twoją litość?

bo w gruncie rzeczy była samotna..ale mimo wszystko szukała, bardziej świadomie lub nie, "bratniej duszy" (tak mi się wydaje na podstawie jej relacji z Valmont'em) ..jednak to zgorzknienie i cynizm, wynikające z doskonałej znajomości realiów otaczającego jej świata, który pełen był intryg i "wilków w owczej skórze", utrzymywało ją w przeświadczeniu, że ujawnienie swoich prawdziwych intencji, uczuć, mogłoby ją kosztować bardzo wiele..

Gdyby wykorzystywała swoją wiedzę i umiejętności po to, żeby nie być popychadłem i móc decydować o sobie, to co innego - ale ona dla przyjemności rujnowała ludziom reputację i niszczyła im życie, nie mając z tego nic prócz satysfakcji.

O, nie. Nie szukała bratniej duszy. Warto przeczytać książkę, która szczegółowo wyjaśnia motywy bohaterów. Valmont był dla niej takim samym pionkiem jak wszyscy inni. A zwierzała mu się radośnie, bo miała na niego poważnego "haka". Posiadała o nim kompromitujące informacje i to takiej natury, że ich ujawnienie mogłoby doprowadzić do aresztowania Valmonta i końca jego kariery na francuskim dworze. Nic więcej nie wiadomo z książki, zapewne chodzi o coś co podpadało pod zdradę stanu. To i czego się miała bać? Że będąc w takim położeniu Valmont wyda jej intrygi i romanse? Natomiast uraziło ją do żywego odkrycie, że w jakimś stopniu jest on zdolny do miłości, czy może tylko zakochania i obdarzył tym uczuciem inną, którą uważała za gorszą od siebie. Tu jej podpadł na całego i robiła z niego durnia na ile umiała. Zorientował się dopiero po fakcie i okazało się, że w zasadzie sam z siebie nie jest dla niej równym przeciwnikiem.